بررسی رابطه گذران اوقات فراغت ورزشی با استرس شغلی و فرسودگی شغلی (مطالعه موردی: معلمان مدارس شهرستان نوشهر)

هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه گذران اوقات فراغت ورزشی با استرس شغلی و فرسودگی شغلی در بین معلمان مدارس شهرستان نوشهر است. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف پژوهش، جزء پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس شهرستان نوشهر به تعداد 700 نفر تشکیل می دهند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 250 نفر تعیین شده است. برای نموه گیری از روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای (زن و مرد) استفاده شد. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق به دو صورت کتابخانه ای و میدانی بوده است. ابزار گردآوري داده پرسشنامه است که شامل پرسشنامه گذران اوقات فراغت، پرسشنامه استرس شغلی، پرسشنامه فرسودگی شغلی است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه از طریق موافقت خبرگان و قابليت پايايي آن، از طریق محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ (87%) تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آمار توصیفی و استنباطی جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف استفاده شد و با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون های پارامتریک همبستگی اسپیرمن استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS19 انجام گرفت. یافته های تحقیق نشان داد بین گذران اوقات فراغت ورزشی با استرس شغلی، خستگی عاطفی، مسخ شخصیت در معلمان مدارس نوشهر رابطه معنادار و منفی وجود دارد. اما بین گذران اوقات فراغت ورزشی با احساس پيشرفت و ترقي شخصي در معلمان مدارس نوشهر رابطه معنادار و مثبت وجود دارد